1975 : OD017715_CD0919_46c1

Thá Tá eachtra agatsa a Sheáin a thit amach i mí Beaultaine Bealtaine nae naoi déag a nae naoi déag ná nach fuil? bhfuil?

Ó tá a Mhichíl, tá tá. Thit sé seo amach oíche na bpúcaí, an t-aenú t-aonú lá déag don den mBeaultaine. mBealtaine. Deiridíst Deiridís an uair sin anyway ná nár cheart d'éinne a bheith amuh amuigh an oíche sin ’o go mbíoch mbíodh na púcaí tímpeal timpeall is in gah gach aen aon áit. Ach an mhaidean mhaidin so seo anyway, bhí an bricfeast bricfeasta ite againn agus eh... Maidin an tarna dara lá déag is dócha Sea, ó air ar maidean. maidin. Tháinig an garsún istea_ garsún so seo isteach. Baiste Ambaiste níbh níor aen aon gharsún é, bhí sé sé bliana fichead. Pósta. Agus bhí dath an eala air. Dh'fhiaraig D’fhiafraigh m'athair do dó ‘Dhera a Sheáin, cad tá ort inniubh, inniu, tá ana-dhrochuma ana-dhroch-chuma ort.’ 'Ó Mhuire mháthair,’ ar sisean seisean ‘an scaundra scanradh a fuaireas fuair mé aréir.’ ‘Cad a dh'éirig d'éirigh duit?’ as_ ‘Bhíos thoir i gCathair Bó Sine,’ says he, ‘agus bhíodar a ag maga magadh chúm chugam thoir an ann do go mbeach mbeadh na púcaí im dhiaig, dhiaidh, is dul abhaile luath. Dhera, ní thógas thóg mé aen aon notice dóibh. Tháinig leaid e_ bhíomair bhíomar a ag caighnt, caint, tháine tháinig sé tamall aníos lin linn anyway ach dh'fhág d'fhág sé ansan ansin mi, mé, bhí sé tímpeall timpeal a haen haon éag a chlog, nó b’fhéidir ina dhiaig. dhiaidh. Ní raibh sé i bhfad mithe imithe uam uaim anyway, bhí sé a ag cuir cur do, dó, is n'fheadair ní fheadair sé aen aon ní in ae aon chor, do tógach tógadh thar cloí é, agus chual s_ chu_ chuala sé na daoine a ag gáirí gáire fé. faoi. Níor tháinig aen aon eagal eagla air. Bhí sé a ag d'iarraig iarraidh cuir cur do dó arís anyway aig ag de_ agus nuair_ an chéad rud eile a fuair sé bhí gleaun gleann muar mór an ann agus bhí sé de deich troithe thoir don_ thíos i bpoul bpoll an. ann. Bhí sé thíos i mbun, tóin a ghleana ghleanna anyway is n'fheadair ní fheadair sé conas a thucach thiocfadh sé aníos. Chuala sé an gáirí gáire agus chual_ s_ chuala sé an fásca fáscadh thíos féna faoina dhá oscail ascaill anso, mm. An chéad rud eile bhí sé thuas air ar an gcnoc agus é tóca tógtha amach as an ngleaun. ngleann.

Ní haen haon daoine daonna a bhí aun ann mar sin.

Ó Mhuire Mháthair ní hea a chroí agus ‘ní raibh!’ dúirt sé ná nach raibh aen aon eagal eagla air. N'fheadar, bhí sé ag imeacht acu ansan ansin agus tá lios eile an, ann, tá sé leamhíle leathmhíle siar uaig. uaidh. Bhí sé ansan ansin istig, istigh, mar bhí’s bhí a fhios aige an áit sin. Agus bhí sé istig istigh ansan ansin a ag góil gabháil tímpeal, timpeall, ag imeacht tímpeall, timpeall, ag imeacht tímpeall timpeall is n'fheadair ní fheadair sé cá raibh sé. Aen Aon eagal. Ní raibh’s raibh a fhios aige aen aon ní, tógach tógadh aríst arís é anyway agus bhí sé sa chnoc aríst arís acu. Agus iad ag gáirí gáire fé faoi i gcónaí nuair a thiteach thiteadh sé thairis na gclathach. gclaíocha. Agus bhí se sé thuas sa chnoc agus bhí sé a ag d’iarraig iarraidh siúl is ná an dial diabhal siúl a dh'fhéatach d’fhéadfadh sé a dhéanamh bhí na deilgní air ar fad a ag dul ina chos. Ní raibh aen aon bhróg air. N'fheadair Ní fheadair sé cad a dhéanhach dhéanfadh sé.

Is a raibh aen aon eagal eagla air, a deireas deir tú? Ní raibh?

Aen Aon eagala! eagla! Ní raibh aen aon eagal eagla air air ar fea feadh na haidhmsire, haimsire, ach is aula amhlaidh a_ [casacht] chíheach chífeadh sé, chloiseach chloiseadh sé na daoine, a an dtuigeann tú, a ag gáirí. gáire. Ní fhéatach fhéadfadh sé, n'fheaca ní fhaca sé éinne, ach bhídís a ag gáirí gáire nuair a thiteach thiteadh sé trasna na clathacha claíocha acu. Ach bhí sé ag imeacht mar sin acu ach tamal tamall suas ón dtig dteach ansan ansin tá máimín an, ann, an dtuigeann tú, teacht tharais, thairis, agus bhí sé thuas i mbara mbarr aig ag an Mháimín agus ní chuala sé aen aon gháirí gháire ansan ansin ná faic. Agus bhí sé suite in áirde airde air ar gheata agus tháine tháinig sé anuas don den ngeata agus cá raghach rachadh sé isteach ach go tor, tor tor sceach. Ó Dhia na cruine, cruinne, bhí na deiligne deiligní a ag dul chuige aríst arís agus bhrath bhraith sé an weight in áirde airde air ar a ghuala. ghualainn. Cad a bhí in áirde airde air ar a ghuala ghualainn ach a dhá bhróig. Bhuin Bhain sé an dá bhróig do dó anuas, agus bhí na stocaí air, dúirt sé. Ní raibh_ ní buineach baineadh na stocaí in ae aon chor do dó dúirt sé. Chuir sé an dá bhróig air, chas sé iad, chuir sé dho, dhó, dhera bhí sé, ní raibh sé cearthú ceathrú míle ón dtig dteach an uair seo, dtuigeann tú? Chuir sé dho dó anuas... Bhí’s Bhí a fhios aige cá raibh sé mar sin? Bhí’s Bhí a fhios aige go math maith cá raibh sé. Chuir sé dho dó anuas, ní tháinig aen aon eagal eagla air, ní raibh sé fiche d_ fiche raun ramhann ón dtig dteach nuair a bhuail a t-agal t-eagla é. Agus nuair a chua chuaigh sé go dtí an ndoras do bhí an solas istig istigh a ag freach fuireach leis an dtuigeann tú.

Muíntir Muintir a thí héin. féin.

Ó muíntir muintir a thí héin! féin! Bhí clog muar mór istig, istigh, sábhála Dia sin sinn nuair a shuig_ chnoic chonaic sé an t-aum. t-am. Leath uair tréis tar éis a dó. Agus bhí sé ó a haenéag haon déag a de chlog go dtí leath uair tréis tar éis a dó...

buint baint a tí amach...

Buint Baint an tí amach ...

is gan ach cearú ceathrú mhíle an ann is dócha.

Bhuel... tímpeall timpeall trí ceathrúna míle. Nuar Nuair ná thit an t-anam as, chath sé é héin féin isteach ’on don leabaig leabaidh ach ní dhin dhearna sé aen aon néal. Ní dhin dhearna sé aen aon néal a fea feadh na hoíche ach ag caigh_ ag cuíneamh cuimhneamh air ar cad a dhineadar rinneadar leis. Ach dá dtúrfá dtabharfá Éire is Albain do dó súd, siúd, na ina dhiaig dhiaidh sin, ní fhéadfá é a chuir chur amach san oíche in aenar. aonar. Ma_ eh_ oiread don scaundra. scanradh. Ní chua dheachaigh sé riamh riamh amach ina aenar aonar tréis tar éis de a chlog na ina dhiaig dhiaidh sin.

Is dócha ná nach chua ndeachaigh sé amach ar an aenú aonú lá déag do Bheaultaine Bhealtaine ach go háirithe.

Aen Aon oíche! Chu_ go_ air ar air ar feag feadh blianta, an scaundra scanradh a fuair sé.

Bhí scéal eile agat mar gheaul gheall air ar bhean a fuadaíoch. fuadaíodh.

Ó bhí ambaist. Bhí thit sé seo amach uam. uaim. Er, ní níor thit sé seo amach míle siar bhuain. uainn. Bhí an fear so seo pósta, anyway, agus bhí em, bean ana-bhreá an-bhreá aige. Ach eh, is dó dóigh liom gur leanbh a bhí aici agus cailleach cailleadh í héin féin agus a an leanbh. Dúirt gah gach éinne aon duine anyway an uair sin. Dhera, is aul amhlaidh a fuadaíoch fuadaíodh í sin. Is aul amhlaidh a sciobach sciobadh í deiridíst. Is aula amhlaidh a sciobach sciobadh í. Ach, phós sé aríst arís anyway. Phós sé aríst arís ina dhiaig dhiaidh sin. Ach bhí c_ bliain anuas mithe imithe nú nó dhá bhliain, ach thuas i Lios Tuathail bhí an bhean so seo ag imeacht tímpeall timpeall ó thig theach go tig teach a ag lorg greidhm greim le n-ithe. Dh’eighrigh, D’éirigh, dh'fhiaraig d'fhiafraigh duine éicint éigin lá cad as í, agus dúirt sí gur Beoláin Beóláin is í í as an Lios. Ach gur ó Cheaun Cheann Trá í héin. féin. Agus eh, do cu_ do caileach cailleadh í a leithéid sin do lá agus do go bhfuil sí anso anseo sa Lios aiges ag na Púcaí agus ná ío_ dá n-ítheasc_ ní síoseach_ sí an bia a bhí acu do go gcathach gcaithfeadh sí freacht fanacht ina dteaunta. dteannta. Ach dúirt sí dá dtucach dtiocfadh a an fear a trial triall uirthi do go raghach rachadh sí abhaile. D'fhéatach D'fhéadfadh sé sin í a shábháilt. shábháil. D'fhéatach D'fhéadfadh sé sin í a shábháilt shábháil dá dtucach dtiocfadh sé a ag trial triall uirthi, dtuigeann tú? Ach chuaig chuaigh na daoine thuas anyway go dtí an sagart. Agus dúradar leis an sagart go raibh a leithéid seo do de bhean, do go raibh a leithéid seo do de bhean tímpeal. timpeall. Agus dúradar leis an sagart, a an dtuigeann tú, an áit go a dtáine dtáinig sí, is go raibh a fear an ann agus gah gach aen aon ní. Bhuel ní dhin dhearna a an sagart aen aon ní ach scríg scríobh sé go dtí sagart a an Daingin agus dúirt sé an scéal le sagart a an Daingin. Chuir sé féna faoina bhráid sin é. Ó chuir sé féna faoina bhráid é, ach is é a dúirt sagart a an Daingin, tá an fear san sin pósta arís, says he, agus bean eile aige, agus níl aon bael, baol, ar sisean, do bhféadfar í sin a thúirt thabhairt abhaile. Bhuel, dúrthas dúradh léithi léi go raibh sé pósta aríst, arís, ach dúirt sí, dúir_ is é a dúirt sí ansan, ansin, dá gcuirfeá scéala go dtím mhuíntir-se, mhuintir-se, ar sí, ó Chíl Chill Ura, mo mhuíntir-se, mhuintir-se, dá gcuirfeá scéala chúthu chucu san, says he, is é a rá leóthu leo do go raghainnse rachainnse go dtí’m dtí mo mhuíntir mhuintir héin féin ach do... caithig caitfidh mo_ m'fhear héin féin mi mé a thúirt thabhairt abhaile. Ó, ní bheach bheadh sé i gceist, arsa an Sagart. N'fhéadfar é a dhéanamh. Caithir Caithfidh freach fuireach mar a bhfuil agat. Ach nuair a dúrthas dúradh é sin léithi léi ansan, an dtuig_ ní, as san sin amach n'fheacaig ní fhaca éinní aon duine í.

Is dócha b gurb ean amhlaidh a dh'ith ith sí an bia_

Dh'ith D'ith sí an bia mar bhí’s bhí a fhios aici ná raibh aen aon rud, aen aon tara dara dul suas aici

Ach cogar, an té a bheach bheadh ag éisteacht anois leat, déarhainn déarfainn go mbeach mbeadh ana-_ go mbeach sé ana-dhiocair ana-dheacair aige géile géilleadh dhon scéal san. sin.

Ó tá an scéal san có chomh fíor_ d'fhéata d'fhéadfaidh mé d'fhéata d'fhéadfaidh mé, tá sean-daoine seandaoine fós tá tá tá seanduine anso anseo fós agus tá sé sé mbliana agus cheithre ceithre fichid, agus fhiaraíos-sa d’fhiaraigh mise dho dhó an oíche eile ‘cogar anois’ ar m_ arsa mise leis, bhfuil an scéal seo fíor agam. "Tá sé sin có chomh fíor" ar sisean seisean "thit goh gach aen aon rud athá atá agat amach", says he. Chloisinse Chloisinnse an fear, chuala-sa chuala mise an fear a_ fear_ an seanduine a bhí im_ leathais le hais liom anso anseo thuas, sin é a dúirt ar dtúis liomsa é seo. Cuín Cuimhin leis an Gorta go math, maith, bhí sé ina shlataire. Agus sin é a thug a scéal so seo dhomsa mar cuín cuimhin leis, ina lín linn héin féin a thit sé amach! Cogar a Mhichíl, chuala ansan ansin sibh a caighnt caint tamal tamall ó shin mar gheaul gheall ar madaraí madraí rua a bhí glic. Bhuel chonacsa chonaic mé dhá mhada mhadra rua chó chomh glic is chonaicís-se chonaic tusa riamh ná nár chualaís chuala tú riamh mar gheaul gheall orthu, dtuigeann tú. Mar bhímíst bhímís a_ bhí cú aiges ag gah gach éinne an uair sin agus bhímíst bhímís a ag fiach gah gach aen aon Dounach. Domhnach. Thit sé seo amach a-nis anois suas le, bhíos bhí mé im leaid óg nuair a thit an chéad rud amach. Suas le trí fichid bliain ó shin. Ach an Dounach Domhnach so seo bhíomair bhíomar amu amuigh siar chun Baile a an Bhoithín is mar sin is a ag teacht abhaile tráthnóna. Bhí beirt ó, bhí ana-dhá chú aige fear thuas i Mám na Gaoithe agus fear eile i mBaile Beag. Agus do bhí cú bhuí aige fear Mhám na Gaoithe is bin ba shin í an chú a mharóch mharódh mada madra rua. Ní gah gach aen aon chú a mharóig mharóidh mada madra rua a Mhichíl, dtuigeann tú. Baiste cuireach cuireadh amach a an mada madra rú rua go háirithe ach ní fada a dh'ime d'imigh sé nuair a bheir rug a chú bhuí air an mada madra rua, agus shín sí. Agus má shín ambaist, bhí gah gach éinne aon duine is, is stial stiall do de mhaide aige ar an mada madra rua chuin chun é a mharú go math. maith. Bhuel, bhí sé caite air ar a an dtalamh marbh, tháinig dial diabhal éicint éigin any_ duine éicint éigin acu agus bheir rug sé smut do théadán córda corda agus cheangail sé a dhá chois dheire dheiridh dhona chéile. Bhuel, bheir rug an fear do a mhairibh mharaigh a chú, bheir rug sé an mada madra rua, an dtuigeann tú, chath sé in áirde airde air ar a dhroum dhrom é is dúirt sé do go dtúrach dtabharfadh sé leis é mar do go ngeóch bhfaigheadh sé creó_ cróin coróin ar a gcroiceann. gcraiceann. Ambaiste a Mhichíl, a bhuachaill, b'fheár b'fhearr cróin coróin an uair sin ná chúig cúig phúint phuint anois. Ach thug sé abhaile leis é, chua chuaigh sé isteach a don doras is chath sé uaig uaidh thuas sa chúine chúinne é, marbh, an dtuigeann tú, agus a dhá chois ceangailte dhona chéile. Dh'imig D'imigh gah gach einne aon duine dho dhó héin féin ach gah gach aen aon oíche, théach théadh gah gach aen aon seanduine tímpeal timpeall suas go dtí an dtig dteach seo, an dtuigeann tú, chun tamal tamall cuileachta, cuideachta, mar bhíodh ana-chuileachta an-chuideachta aiges ag na seandaoine an uair sin, dul ó thig theach go tig. teach. Ach, an fear so seo ó Bhaile Beag chua chuaigh sé suas anyway is go háirithe nuair a chua chuaigh sé isteach, 'an dial' ar seisean, tá an Boyo sa chúine chúinne fós. Chua Chuaigh sé suas chuige agus chuir sé a lámh anuas air, ‘féach an dial diabhal anois mhuise an brat feóla feola athá atá air an ndial, ndiabhal, is mó iomaí cearc math maith athá atá ina bholg so. Ach is dó dóigh liomsa’, says he, ‘níl a an dial diabhal marbh in ae aon chor,’ ar sisean seisean ‘mar tá sé te. Ní dhin dhearna sé aen aon rud, ach bheir rug sé ar scian a bhí ina phóca a ag geara gearradh dho dhó smut tobac a bhí aige. Bheir sé aniar an scian anyway, is gio_ gheár ghearr sé an smut do théadán an dtuigeann tú, is chath chaith sé uaig uaigh aríst arís é ansan, agus nuair a chnoic chonaic sé air ar a an dtalamh é, dh'fhéach d'fhéach sé tímpeal timpeall agus chnoic chonaic sé an dial diabhal agus é ag oscailt ceaun ceann dá shúile. Dúirt sé leis an gcleas a bhí istig, istigh, ‘dhera níl an dial diabhal san sin marbh in ae aon chor,’ ar sisean. ‘Ná ‘Nach cím bhfeicim é,’ ar seisean ‘agus é ag oscailt a shúile.’ Bhíodar a ag gáirí gáire fé. faoi. Fén Faoin seanduine, a dtuigeann tú, nuair a dúirt sé é. ‘Bhuel, beh’is beidh a fhios agamsa láithreach,’ arsa é ‘bhfuil sé marbh ná nó beó. beo. Bhí tine mhath mhaith bhreá mhóna síos a dhuine agus bheir rug sé ar a dtlú agus an chéad rud a dhin rinne sé, bheir rug sé ar an dtlú is fuair sé fód muar mór dearg, agus chath chaith sé soir fé, faoi, fen faoin mada madra rua é, an dtuigeann tú, féna faoina phlaesc. phlaosc. ‘Dhera i gcúntais gcuntais Dé, nuair a bheir rug a an teas air ar a an mada madra rua, a dhiail, dhiabhail, bhí sé ina bheathaig. bheathaidh. Ní dhin dhearna sé aen aon dial diabhal rud ach aen aon léim amháin úd_ Cheap sé go raibh sé scóltha scólta aig ag an dtine, an dtuigeann tú. Dhin Rinne sé aen aon léim amháin, agus thíos i mbun an tí, bhí di_ lochta sí_ síos air ar a an dtig, dteach, an dtuigeann tú, agus bhí dréimire a ag dul suas chuige. Ní raibh’s raibh a fhios acu aen aon dial diabhal rud nuair a thug a an mada madra rua aen aon léim amháin ón áit do a raibh sé in áirde airde air ar a an lochta, in áirde airde ar a an staighre, mmm, in áirde airde air ar a an ndréimire is in áirde airde air ar a an lochta. Bin Ba shin é an tiomáint a dhiail dhiabhail bhí fuinneog beag thuas. Cheap a an mada madra rua, chnoic chonaic sé an fuinneog ar solas a bhí an ann do go raghach rachadh sé amach. Bhí leabaig leabaidh thuas, a dhiail, dhiabhail, air ar a an lochta. N'fheadair Ní fheadair siad, chaitheadar píce a dh'fháilt, fháil, a Mhichíl, chun é sin a mharú. Ní raibh aen aon chu_, rud eile le déanamh leis ach é a shá leis an bpíce. A-nis Anois a an raibh an mada madra rua san glic. Bhí’s, Bhí a fhios, is math maith a bhí’s bhí a fhios aig ag an mada madra rua sea is ea an dtuigeann tú, bhí sé, sé a bhí sa cheaun cheann aig ag an mada madra rua, nuair a thucach thiocfadh an oíche, dtuigeann tú, nuair a bhí gah gach éinne aon duine mithe, imithe, dh'íosach d’íosfadh sé an téadán is dócha, agus raghach rachadh se sé amach tríd an ndoras. Gheóch Gheobhadh sé áit chuin chun dul amach. Ach an fear bocht, síneach síneadh é. Síneach Síneadh san. sin. Sin é mo, mo scéal-sa scéalsa anois mar gheaul gheall ar an mada madra rua glic sin. Ach tá ceaun ceann eile leis agam mar chnoc chonaic mé héin féin é seo. Bhí sé_ thit sé seo ní, dhá chéad slat óm ó mo thig theach héin féin anso anseo ab ea é. Tháinig sé seo tímpeal timpeall daichead bliain ó shin adéarhainn. déarfainn. Bhíoch Bhíodh muíntir muintir Chlocháin ansan ansin síos. Bhíoch Bhíodh coite cúnna acu agus, bhímís bhímis amu, amuigh, ní raibh aen aon chú agamsa an uair seo, ach bhín bhínn a ag faire orthu do go gcín bhfeicinn a ag teacht iad, a an dtuigeann tú, do ghaidhinn ghabhainn na ina dteaunta dteannta mar bhí ana-éileamh an-éileamh orm chun siúil ar na cnoic. Ach, ambaist ambaiste an Dounach Domhnach so, chnoc chonaic mé chúm chugam aníos iad, aníos an cnoc, ón dtaebh dtaobh thíos duinn dúinn anso. 'An dial' diabhal' arsa mise 'be 'beidh mé chúthu chucu suas'. Ach chuas chuaigh mé fiche raun rann soir ansan ansin go bun a an chnoic agus do bhíos bhí mé a ag féachaint, bhíodar teacht chúm chugam aníos, thugas thug mé an dial diabhal do ghleó ghleo acu. Era cad a chíhin d’fheicfinn uam uaim suas, a Mhichíl, a ag léim amach as na clocha ach mada madra rua. Chuala sé an tóir chuige aníos, an dtuigeann tú, agus bhíos bhí mé a ag féachaint air agus chnoc chonaic mé chnoc chonaic mé chnoc chonaic mé an cleas thíos leis é agus chnoc chonaic mé na coite cúnna é. Fhaid Fhad is bhí agam_ Bhíodar a sí_ glaech glaodh air ar na coite cúnna 'Abhaé bhaé bhaé' do rothidíst rithfidís i ndiaig ndiaidh an mada madra rua. Seo an mada madra rua, chnoic chonaic sé chuige iad, a an dtuigeann tú, agus chuir sé dho. dhó. Agus má chuir, ambaiste bhí sé ró-thapaig róthapa dos do na na coite cúnna mar bhí, bhí, bhí ana-chuid, bhí sé mithe imithe tamal tamall math maith sara sula gcnocadar bhfacadar é, a dtuigeann tú. Agus cad a dhin rinne an dial, diabhal, tá gleaun gleann muar mór air ar a an gCathair Bó Sine, agus tá an áit sin lán do choiníní, agus tá pruaiseanna pluaiseanna aiges ag na madaraí madraí rua istig, istigh, a an dtuigeann tú, i bpoul bpoll na gcoiníní. Agus cad a bhí sa cheaun cheann aige, dá mbuinheach mbainfeadh sé an gleaun gleann amach, ní fhéatach fhéadfadh na madraí é a mharú, a an dtuigeann tú, mar bhí sceacha is gah gach ae aon ní, ach théach théadh sé síos na ina bharra fén faoin ngleaun. ngleann. Rith sé dho, dhó, agus ní bheireadar rugadar air, agus bhíodar buailte suas le_ le_ nuair a tháinig sé go dtí an ngleaun ngleann h’anam t’anam an dial, diabhal, seo isteach ’on don ghleaun ghleann é. Ach níobh níorbh aen aon mhathas mhaitheas é, n'fhéataidíst ní fhéadfaidís breith air. Chua Chuaigh sé sa pruais pluais istig istigh orthu a an dtuigeann tú, ach eh, dúrtsa, dúirt mise, bhíodar a ag glaech glaoch ansan, dh'fhanamar d'fhanamar ansan ansin a ag féachaint, féachaint ca_ cathain a thucach thiocfadh na madaraí madraí agus bhíodar a ag glaech glaoch air ar na coite cúnna ansan, agus bhí Tarrier ina dteaunta dteannta leis. Ach eh, baiste ambaiste má bhí tar éis tamall muar mór tháinig na coite, cúnna, ach bhíomair bhíomar a ag caighnt caint ansan ansin ach dúrtsa dúirt mise leóthu, leo, 'cogar' arsa mise, 'b'fheara 'b'fhearr dhuin dúinn dul thar n-ais gon don áit do a léim sé amach. Níl sé fé. faoi. Dhera ‘come on’ says I, ‘tá, pé n-áit áit athá atá sé,’ says I, ‘is dócha gur rudaí beaga mb’fhéidir b’fhéidir athá atá an. ann. Ach n'fheadarsa, ní fheadar mise, ach téanaíg, téanaígí, anyway, triailimíd.’ triailfimid.’ Seo lin, linn, chasamair, chasamar, is thánamair thángamar anso anseo thuas. Níl sé dhá chéad slat anso anseo suas uain, uainn, d'fhéatainn d'fhéadfainn mé a speáint taispeáint leat dá mbeach... mbeadh... ach eh, tháineamair thángamar thar n-ais, agus bhí na coite cúnna ag imeacht tímpeal timpeall nuair a fuaireadar a bhla bholadh agus bhí an Tarrier as a mheauir, mheabhair, dtuigeann tú, fuair sé bla boladh an, an mhada mhadra ruaig. ruaidh. Ach dúrtsa dúirt mise ansan ansin amach anois sa chloch ansan ansin in áit éicint éigin a tháinig sé. Dhera i gcúntais gcuntas Dé, ní, cuireach cuireadh isteach an Tarrier, dtuigeann tú, fés faoi na carraigreacha. carraigeacha. Dh'ime D'imigh se sé isteach é héin féin ambaist. ambaiste. Dhera i gcúntais gcuntas Dé, ní fada a bhí sé istig istigh nuair a chualamair chualamar an tiomáint istig. istigh. Agus dúramair dúramar 'Ó Dia lin, linn, is aula amhlaidh athá atá ceaun ceann eile istig'. istigh'. Ambaiste ní fada a bhí sé istig istigh nuair amach a tháinig an tarrier agus slataire, slataire deas anois do choileán ina bhéal. Ní raibh sé amu, amuigh, tairrigíoch tarraingíodh anuas i mlach mullach a chín chinn é is maraíoch maraíodh é. Ambaiste dh'imig d'imigh an tarrier aríst. arís. Agus isteach aríst arís leis, a Mhichíl, agus amach aríst arís leis, agus ceaun ceann eile aige. Bhí sé ag imeacht isteach is amach isteach is amach, agus thairig tharraing sé amach chúig cúig cín. cinn. Thu_ thug sé amach chúig cúig cín cinn acu marbh. Bhuel, bhí’s bhí a fhios againn ansan ansin mar ní raghach rachadh sé isteach a thuile, thuilleadh, ná nach raibh a thuile thuilleadh istig istigh a an dtuigeann tú. Agus bhfuil’s bhfuil a fhios agat cad a dhin rinne an mada madra rua a an dtuigeann tú? Tháinig_ nuair a chualaig chuala sí an tóir a ag teacht, cad a dhin rinne sí ach léim amach, a an dtuigeann tú, chun sin sinn a thúirt thabhairt thairis thar a an bpruais, bpluais, dtuigeann tú, dá statach stadfadh éinne aon duine aig ag an bpruais, bpluais, an dtuigeann tú, do go leanhaidís leanfaidís í héin, féin, a an dtuigeann tú. Agus, bhí sí héin féin álright, alright, bhí sí hein féin mithe imithe ina pruais pluais héin, féin, a an dtuigeann tú, ach sin é mar a dh'eighrig d'éirigh di... Sin dhá scéal anois agat mar gheaul gheall ar mhadaraí mhadraí rua glic, agus n'fheadarsa ní fheadar mise a an gcualaís gcuala tú ra_ madaraí madraí rua chó chomh glic leothu leo san sin riamh. Cogar a Mhichíl, fuaireas fuair mé im cheaun cheann ansan ansin anuirig anuraidh go raghain rachainn go Meirice. Meiriceá. Chríost a dhuine, bhí eagal eagla orm, ní raus raibh mé riamh istig istigh in, in aeroplane ná aen... aon... ach eh, seo síos liom ambaist, fuaireas fuair mé gah gach aen aon ní ulamh ullamh is chuas chuaigh mé síos. Thug driofúr deirfiúr mo chéile athá atá thíos i Luimneach suas go dtí an aerport aerphort mi, mé, is ambaiste, bhíos bhí mé saite thuas anyway, I says, ghaibh ghabh a an fear_ a garsún so seo chúm, é hein féin is a bhean, is bhíomair bhíomar a ag caighnt, caint, ach dh'fhiaire d'fhiafraigh sé dhomsa cad é an páirt do Mheiriceá a bhíos bhí mé a ag dul is úrtsa dúirt mise leis, ambaist, go raus raibh mé a ag dul amach go Chicago. Hea, Sea, bhí nah gach aen aon dial, diabhal, ar seisean, ach cad é an páirt do Chicago athánn atá tú a ag dul. Ó dúrt dúirt mé leis é, ambaist, ambaiste, ach dh'fhiaraíos-sa d’fhiafraigh mise dho dhó ansan ansin cad é an cúndae contae go dtáine dtáinig sé as. Ach, úirt dúirt sé liom, ó ó Thiobaraid Thiobraid Árainn, ana-gheairid an-ghairid Pórt Láirge a dúirt sé, Carrick-on-Suir. 'Áá arsa an bhean, ní ón áit sin mise in ae aon chor, ar sisean. Ó Chúntae Chontae Mayo is ea mise, a an dtuigeann tú. Is dh'fhiarhaíos-sa d’fhiafraigh mise dhi, cad é an páirt den eh cúntae contae a tháinís. tháinig tú. Ó Bhaile an Á, Átha, ar sisean. Cogar, ar sisean, agus d'ime d'imigh sí léithi. léi. Bhí bean mhuínteara mhuinteartha agamsa ansan, ansin, arsa mise. Bhí sí pósta aige bauncaeir. baincéir. B'é Ba é an ainm a bhí uirthi, Mrs Farmer. 'Ó i gcúntais gcuntas Dé' ar sisean, tá sa_ tig teach muar mór aigena ag a mac san, says she, istig istigh sa bhaile mhuar mhór anois, tá aithne mhath mhaith agmsa orthu san. sin. Agus tá sean-aithne seanaithne agam orthu, ar sisean. Ach em, bhuel arsa mise, táimse a ag dul go ndtí’n dtí an tig teach i, Meiriceá, anyway, túrha tabharfaidh mé trus turas an, ann, túra tabharfaidh mé a dó nú nó trí laethanta an. ann. Agus an bhean athá atá an, ann, arsa mise, ó Chlaremorris is ea í. Cad é an ainm athá atá uirthi, ar sisean. Dúrtsa Dúirt mise léithi léi é agus go raibh sí pósta aige ag a leithéid Tomás Ní Fhlatharta. Era, h’anam t’anam an dial, diabhal, cad tánn tá tú a rá, ar sisean seisean liomsa, bhíos bhí mé ar a bpósa bpósadh san. Dtuigeann tú? Bhí sé sin ag a_ an dial, diabhal, dúirt im i mo aigne héin, féin, 'tá agam'. Bhíodar... ní níor bhraitheas bhraith mé an, chuamar isteach ’on don phlane. Ní raibh’s raibh a fhios agam ae aon ní go raumar rabhamar amu amuigh i Chicago. Ní thógas thóg mé aen aon dial diabhal notice dul ar an bPlane, ach ambaist, ambaiste, bhíodar róm romham an ann go háirithe agus a Chríost a dhuine, bhí scata rudaí agamsa a an dtuigeann tú. Dúrthas Dúradh liom cad déarhain déarfainn nuair a raghain rachainn go dtí an gCustom gCustam a an dtuigeann tú a bheith síbhialtha sibhialta is gah gach aen aon ní. Ní dhineas dhearna mé aen aon diabhal rud a Mhichíl ach na_ cad a bhí sa Chushtom Chustom róm romham a dhiail ach dhá fear dubh. Ach, ní dhineas dhearna mé ae aon ní ach breith, dh’fhiaraig d’fhiafraigh sé dhom cad a bhí san, sa dhá mhála agam, is dúirt sé leis seod na neocharaí eochracha dhuit. Ó mar sin é, ar sisean, cuir id i do phóca iad. Off leat! Ní dhin... dhearna... dial diabhal rud a dhineadar rinneadar liom. Ach a bhí an sagart a bhí bhí sé in áirde airde a ag féachaint anuas agus nuair a chnoic chonaic sé mi, mé, agus scaoileach scaoileadh liom an dtuigeann tú. Ach bhíodar amu amuigh róm romham ach, ní thógas, thóg mé, chuamair chuamar go dtí an dtig dteach anyway. Ach eh, maidin ina dhiaig dhiaidh bhíos bhí mé ana-_ bhíos bhí mé cuíosach cuibheasach tuirseach ach eh, an lá ina dhiaig dhiaidh ansan, ansin, Dé Satharain, Sathairn, dúramar go raghaimíst rachaimis amach, dúradar do go gcaithimíst gcaithimis dul go dtí a leithéid seo d'áit: John Hancock's Tower, agus tá sé suas le céad Shtory ar aírde, airde, go raghaimíst rachaimis in áirde airde na bhara bharr san. sin. Ach dúradar, ambaist, sha_ sara sula n-imeóir n-imeóidh tú anois, caithimíd_ caithfimid_ caithir caithfidh tú freach, fuireach, tá uair a chloig anso anseo ó Éire gah gach aen aon rud a thiteann amach in Éire, ó haen haon dhéag a chlog go dtí a dó dhéag a chlog gah gach aen aon Dé Satharan, agus cloise cloisfidh tú nah gach ae aon ní titithe tite amach ó dh'fhágais d'fhág tú Éire. Alright, arsa mise, fanha fanfaidh mi. mé. Dh'fhanamair. D'fhanamar. Mhaighdean Mhuire, ní raibh’s raibh a fhios agam ae aon ní an_ nuair nuair a thosna thosaigh sé. An cheád chéad rud a tháinig amach, m'ainm, ón áit a dh'fhágas d'fhág mé i gCiarraí, i gCeaun gCeann Trá, agus an áit do a raus raibh mé a ag freach fuireach amu amuigh i Chicago. Indeóna Ar ndóigh ná thit an t-anam as dom asam nuair a chuala chuala mé é. Ach eh, bhí san sin go math maith ambaist, ambaiste, is bhíomair bhíomar a ag caighnt caint lin, linn, agus ní fada do go mbuail an cloigín. Muis, Muise, do chuaig chuaigh driofúr deirfiúr mo chéile síos is bheir rug sí ar an s_ bhí sí a ag caighnt caint leis an bhfear is ghlaeigh ghlaoigh sí anuas ormsa. 'Cogar' ar sisean, 'tar anuas. Duitse é seo,’ a an dtuigeann tú. Seo síos liom. Bheireas Rug mé air, chuireas chuir mé in áirde airde go dtí’m dtí mo chluais é, ach ambaist, má chuas, chuaigh mé, gur gael gaol nú nó lauir#? labhair#? abh ab fheár fhearr liom amu amuigh in Chicago. Ambaist, bhíos bhí mé eh, bhíomair bhíomar a ag caighnt caint tamal tamall anyway, ní raibh’s raibh a fhios agamsa cé hé, an dtuigeann tú, n'fheadarsa ní fheadar mise é, ach dh'fhiaraíos d'fhiaraigh mé do dó é. Á, dúirt sé liom, tá aithne mhath mhaith agat ormsa, arsa é sin. Mac Uí Shé ó Chill Ura is ea mise, ar seisean. Ó an dial, diabhal, tá aithne mhath mhaith agamsa ortsa a Phádraig, arsa mise ach... Bhíomair Bhíomar a ag caighnt caint mar sin ach tamal tamall ansan ansin ach, shuíomair shuíomar síos aríst arís ach bhí birthday leanaí cheana, agus thugas thug mé tor toradh orthu san anyway, go háirithe ach, dh'imíomair d'imíomar amach. Bhíomair Bhíomar amu amuigh fean feadh a an lae ach, nuair a thána tháinig mé back tráthnóna...